در سال‌های اخیر علاقه‌مندی به مطالعه تأثیرات نامطلوب آلودگی هوای محیطی بر سلامت کودکان در ادبیات علمی به‌طور واضح دیده می‌شود. کمیته سلامت محیطی آکادمی اطفال آمریکا در سال 2004 بیانیه‌ای منتشر کرد که بر ارتباط بین آلودگی هوای محیطی و سلامت کودکان تأکید داشت.
کودکان به دلایل زیر بیشتر در برابر تأثیرات منفی آلودگی هوا آسیب‌پذیر هستند:
تهویه دقیقه‌ای بالاتر (حجم هوایی که در هر دقیقه تنفس می‌کنند)،
سیستم ایمنی نابالغ،
شرکت در فعالیت‌های پرتحرک،
صرف زمان طولانی‌تر در فضای باز،
و توسعه مداوم ریه‌ها در دوره اولیه پس از نوزادی.
مطالعات اپیدمیولوژیکی متعددی ارتباط بین مواجهه با آلاینده‌های معیاری هوا و پیامدهای مختلف بیماری‌زایی و مرگ‌ومیر در کودکان را گزارش کرده‌اند. آلاینده‌های معیاری هوا شامل شش نوع آلاینده هستند که به دلیل پتانسیل آن‌ها در ایجاد اثرات نامطلوب بر سلامت یا محیط زیست، تحت نظارت قرار دارند:
اوزون (O3)،
ذرات معلق (PM)،
دی‌اکسید نیتروژن (NO2)،
دی‌اکسید گوگرد (SO2)،
مونوکسید کربن،
و سرب.
این مقاله قصد دارد پیامدهای نامطلوب مرتبط با مواجهه کودکان با این آلاینده‌ها را برجسته کند و شواهد اپیدمیولوژیکی فعلی را به پزشکان اطفال ارائه دهد.
برای کسب اطلاعات در مورد دارو های تقویت سیستم ایمنی کودکان به صفحه داروخانه یزد مراجعه کنید.
پیامدهای نامطلوب آلاینده‌های معیاری هوا بر سلامت کودکان
با رشد کلان شهر ها، مشکلات آلودگی هوا باید به‌عنوان اولویت مورد توجه قرار گیرد تا از سلامت کودکان محافظت شود و توسعه پایدار برای نسل‌های آینده حمایت گردد. در این قسمت به برخی از تاثیرات آلودگی هوا اشاره میکینم.
پیامدهای مرگ‌ومیر
آلودگی هوای محیطی با افزایش مرگ‌ومیر در کودکان و بزرگسالان ارتباط دارد. سندروم مرگ ناگهانی نوزادان، که یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر در دوره پس از نوزادی در کانادا و دیگر کشورهای توسعه‌یافته است، با مواجهه با آلاینده‌های معیاری هوا مرتبط شده است. یک مرور سیستماتیک توسط گلیانیایا و همکاران نشان داد که بین ذرات معلق (PM) و مرگ‌ومیر دوره پس از نوزادی به دلایل تنفسی، همچنین سندروم مرگ ناگهانی نوزاد، ارتباط معنادار و پایداری وجود دارد. مطالعات دیگر نیز رابطه معناداری بین سطوح آلاینده‌های معیاری هوا و مرگ‌ومیر کودکان زیر پنج سال گزارش کرده‌اند.
پیامدهای نامطلوب بارداری
سطوح آلاینده‌های معیاری هوا با پیامدهای نامطلوب بارداری شامل زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، تأخیر در رشد داخل‌رحمی، طول غیرطبیعی هنگام تولد، محیط سر غیرعادی و اندازه کوچک نسبت به سن بارداری مرتبط است.
با این حال، هیچ سه‌ماهه‌ای به عنوان دوره خاصی از بارداری که آلودگی هوا ممکن است بیشترین آسیب را به جنین وارد کند، شناسایی نشده است.
افزایش خطر نقص‌های مادرزادی
تا کنون تنها یک مطالعه به بررسی اثرات آلودگی هوای محیطی بر نقص‌های مادرزادی پرداخته است. تحقیقات نشان داد که مواجهه پیش از تولد با مونوکسید کربن با نقص‌های سپتوم بطنی قلب ارتباط دارد. همچنین، اوزون (O3) با افزایش خطر نقص‌های شریان آئورت، دریچه‌های قلب و شریان ریوی همراه بوده است.
پیامدهای نامطلوب سلامت تنفسی
مواجهه با آلاینده‌های معیاری هوا با پیامدهای حاد و مزمن تنفسی در کودکان مبتلا به آسم و بدون آسم مرتبط است، اگرچه کودکان مبتلا به آسم بیشتر به تأثیرات مضر آلودگی هوای محیطی حساس هستند.
مطالعات متعدد نشان داده‌اند که آلودگی هوای محیطی با افزایش شیوع علائم آسم، افزایش وقوع و شیوع آسم در دوران کودکی، به‌ویژه در کودکانی که به‌طور منظم در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنند، مرتبط است. همچنین، این مطالعات با افزایش مصرف داروهای آسم، افزایش مراجعه به بخش اورژانس و بستری شدن به دلیل آسم ارتباط دارند.
علاوه بر این، رابطه‌ای معکوس میان مواجهه با آلاینده‌های معیاری هوا و عملکرد ریه در کودکان مبتلا به آسم و غیرآسمی مشاهده شده است. شواهد نشان می‌دهد که سطوح فعلی آلاینده‌های هوای محیطی ممکن است منجر به کاهش رشد عملکرد ریه در کودکان شود. همچنین، آلودگی هوا با افزایش گزارش علائم تنفسی در کودکان غیرآسمی، افزایش پذیرش بیمارستانی و مراجعه به اورژانس برای کودکان مرتبط بوده است.
غیبت مدرسه
نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهند که مواجهه کوتاه‌مدت و بلندمدت با آلودگی هوای محیطی می‌تواند در غیبت‌های مدرسه مرتبط با بیماری مؤثر باشد، اگرچه این داده‌ها ناهماهنگ هستند.
تغییرات روزانه در سطوح آلاینده‌های معیاری (PM10، SO2، NO2 و O3) با غیبت مرتبط با بیماری ارتباط داشته‌اند. تغییرات کوتاه‌مدت در سطوح O3 و SO2 نیز با غیبت‌های مرتبط با بیماری‌های تنفسی در مدارس ابتدایی مرتبط بوده‌اند. با این حال، برخی مطالعات هیچ ارتباطی میان سطوح متغیر NO2 و غیبت‌های مرتبط با بیماری پیدا نکرده‌اند.
اختلال در سیستم ایمنی
مواجهه با آلاینده‌های معیاری هوا نشان داده است که می‌تواند باعث تغییراتی در سیستم ایمنی کودکان شود.
مطالعه‌ای در اروپا نشان داد که آلودگی هوای محیطی می‌تواند هر دو نوع ایمنی سلولی و هومورال را در کودکان تغییر دهد. با این حال، مطالعه‌ای در شیلی هیچ ارتباطی بین آلودگی هوای محیطی و سیستم ایمنی هومورال کودکان پیدا نکرد. شواهد از مطالعات حیوانی نشان می‌دهند که آلودگی هوای محیطی ممکن است سرکوب ایمنی میزبان را ایجاد کند.
افزایش خطر راشیتیسم ناشی از کمبود ویتامین D
در مناطق گرمسیری، کودکانی که در مناطقی با سطوح بالاتر آلودگی هوا زندگی می‌کنند، در معرض خطر بیشتری برای توسعه راشیتیسم ناشی از کمبود ویتامین D قرار دارند.
مطالعات نشان داده‌اند که مقدار تابش اشعه ماوراءبنفش B خورشید که به سطح زمین می‌رسد، با سطوح آلودگی هوای محیطی به‌طور معکوس مرتبط است. این اشعه برای تبدیل 7-دهیدروکلسترول به کلکلسیفرول (ویتامین D3) ضروری است .برای خرید ویتامین د3
کلیک کنید.
تأثیر بهبود کیفیت هوا بر سلامت کودکان
کاهش سطوح آلاینده‌ها پس از اتحاد آلمان منجر به بهبود عملکرد ریه و کاهش بیماری‌های تنفسی مانند برونشیت و سینوزیت در کودکان شد. در ایالات متحده، کودکانی که به مناطقی با سطوح پایین‌تر PM10 نقل مکان کردند، افزایش رشد عملکرد ریه را نشان دادند، در حالی که کودکانی که به مناطقی با PM10 بالاتر رفتند، کاهش در رشد عملکرد ریه را تجربه کردند. در طول المپیک تابستانی 1996 در آتلانتا، کاهش 27.9 درصدی در غلظت اوزون منجر به کاهش چشمگیر در موارد آسم در کودکان شد. مطالعات نشان داده‌اند که کاهش آلاینده‌ها می‌تواند مزایای بهداشتی و اقتصادی قابل‌توجهی برای کودکان به همراه داشته باشد.
آلاینده‌های دیگر
اگرچه این مقاله محدود به اثرات بهداشتی آلاینده‌های معیاری هوا است، بسیاری از آلاینده‌های سمی دیگر به‌طور منظم در هوا منتشر می‌شوند که پتانسیل آسیب رساندن به کودکان را دارند.
مطالعاتی در حال انجام است که مواجهه‌های احتمالی و اثرات بهداشتی این آلاینده‌ها را شناسایی می‌کند. همچنین، تحقیقات بر روی اثرات این آلاینده‌ها بر مواد ژنتیکی متمرکز شده است. این مطالعات می‌توانند به درک بهتر نه‌تنها اختلالات کودکان، بلکه احتمالاً بیماری‌های بزرگسالی نیز کمک کنند.
برای دیدن محصولات بیشتر از مکمل ها و ویتامین ها برای تقویت سیستم ایمنی بر روی لینک کلیک کنید.
نتیجه‌گیری
آلودگی هوای محیطی به میزان قابل‌توجهی با بیماری‌ها و مرگ‌ومیر در کودکان مرتبط است که هزینه‌های اقتصادی زیادی را به جامعه تحمیل می‌کند. با رشد شهرها و افزایش جمعیت، باید از اثرات آلودگی هوا بر سلامت کودکان آگاه باشیم.
مطالعات بیشتری در کانادا برای بهبود درک ما از اثرات آلودگی هوا بر سلامت کودکان لازم است تا به سیاست‌گذاران در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با توسعه پایدار کمک شود.
علم نوظهور در مورد آلاینده‌های غیرقابل‌کنترل که ممکن است بر سلامت کودکان تأثیر بگذارند و حتی با تأثیر بر مواد ژنتیکی نسل‌های آینده را در معرض خطر قرار دهند، باید مورد توجه قرار گیرد.
داده‌های محلی از محیط‌های مختلف در سراسر کانادا می‌تواند به متخصصان اطفال کمک کند تا نقش خود را به‌عنوان پزشکان، مربیان و حامیان سلامت کودکان بهتر ایفا کنند. فرصت‌های تحقیقاتی قابل‌توجهی برای جمع‌آوری این داده‌ها ایجاد شود. این چالش باید مورد توجه قرار گیرد تا سلامت کودکان نسل‌های آینده حفظ شود.